(Uluslararası) İş gücü standardı, İş Yerinde Temel Haklar ((International) Labor standards[1], Fundamental rights at work): Uluslararası düzeyde ortaya konan bu standartlar temel işçi haklarını korumayı, iş güvenliğini ve istihdam konusundaki şartları iyileştirmeyi hedeflemektedir. Neo-klasik ve kurumsalcı olmak üzere iki farklı yaklaşımla ortaya konan bu standartlar için neo-klasik yaklaşım, düzenlemelerin ortadan kalkması gerektiğini savunurken, kurumsalcılar düzenlemelerin yukarıdan olmayan bir uyum için gerekli olduğunu öne sürmektedir. Cinsiyet ilişkileri söz konusu olduğunda, bu iki yaklaşım da cinsiyet körü olma özelliği göstermektedir [2] (Bkz. Cinsiyet körü). ILO “İş Yerinde Temel Haklar” kapsamında dört temel ilkeyi ele almaktadır: Bunlardan birincisi örgütlenme özgürlüğü ve toplu pazarlık hakkıdır (ILO 87. Ve 98. Sözleşmeler). Bundan sonraki diğer iki ilke ise zorla ve zorunlu çalışmanın ve işyerinde ayrımcılığın ortadan kaldırılmasıdır (29, 105, 100 ve 111. Sözleşmeler) . Son ilke ise çocuk işçiliğin ortadan kaldırılmasıdır (138 ve 182. Sözleşmeler)[3].

[1] Nilüfer Çağatay, 1996, Gender and International Labor Standards in the World Economy, Review of Radical Political Economics, 28(3).

[2]Nilüfer Çağatay, 1996, Gender and International Labor Standards in the World Economy, Review of Radical Political Economics, 28(3).

[3] ILO, t.y., Fundamental Rights at Work, http://www.ilo.org/caribbean/areas-of-work/ils/rights-at-work/lang–en/index.htm