Rapor, ağırlıklı olarak Kürtçe icra eden Kürt müzisyen ve tiyatro sanatçılarının karşılaştıkları hak ihlallerini yasal, siyasal ve kültürel boyutlarıyla ortaya koymayı ve ihlaller konusunda bir farkındalık yaratmayı hedefliyor. Çalışma sonucunda Kürtçeyle ilgili yasal düzenlemelerin yorumavaçık ve muğlak bir nitelikte olduğu, devlet yetkililerinin siyasal atmosfere göre kültürel hakların kullanımını askıya alacak istisnai durumlar yarattıkları tespit ediliyor.  Yasaklama ve fiili engellerin sadece kamusal kurumlar tarafından değil devletin ulusal kültür politikasından beslenen kişi ve kurumlar tarafından da hayata geçirildiği kaydediliyor. Sonuç olarak bu yaklaşımların, ayrımcılık, otosansür ve geçim sıkıntısı gibi sonuçlara yol açarak Kürtçe sanat yapmayı gittikçe güçleştirdiği bulgusuna yer veriliyor.