“Kadınlara Ekonomik ve Psikolojik Destek İvedilikle Sağlanmalı”

Diyarbakır Siyasal ve Sosyal Araştırmalar Enstitüsü (DİSA) tarafından yürütülen “Diyarbakır’da Pandemi ve Kadın: Toplumsal Cinsiyet Çerçevesinde Zorluklar, Eğilimler, Olanaklar” adlı rapor yayınlandı. Diyarbakır’da yaşayan kadınların pandemi sürecinden nasıl etkilendiğini tespit etmeyi amaçlayan rapor, kadınların acil olarak ekonomik ve psikolojik desteğe ihtiyaç duyduğunu ortaya koyuyor. Raporda ayrıca, Türkiye’de pandemi koşullarında kadın örgütleri arasında dayanışmanın güçlenmesine rağmen Diyarbakır’daki örgütler arasındaki dayanışmanın bu süreçte zayıfladığı ve faaliyetlerin yürütülmesinin zorlaştığı tespiti yapılıyor.

Aysel Fidan tarafından kaleme alınan “Diyarbakır’da Pandemi Ve Kadın: Toplumsal Cinsiyet Çerçevesinde Zorluklar, Eğilimler, Olanaklar” adlı raporda pandemi sürecinin Diyarbakır’da yaşayan kadınları ve toplumsal cinsiyet çalışmaları yürüten örgütleri nasıl etkilediğini anlamak amacıyla;

• Pandemi sürecinin Diyarbakır’da toplumsal cinsiyet çalışmaları yürüten örgütleri nasıl etkilendiği,
• Diyarbakır’da yaşayan kadınları pandemi sürecinin nasıl etkilediği,
• Toplumsal cinsiyet çalışmaları yürüten örgütlerin nasıl bir dönüşüme ihtiyaç duyduğu,
• Pandemi koşullarının Diyarbakır’da yaşayan kadınların ihtiyaçlarını nasıl şekillendirdiği,
• Kadınların fiziksel, sözel, psikolojik, ekonomik ve cinsel şiddete maruz bırakılma durumları ile pandemi sürecindeki gündelik yaşamlarını zorlaştıran faktörler (karantina koşulları, ekonomik zorluk, toplumsal cinsiyet normları vb.) analiz edildi.

Araştırma kapsamında, Diyarbakır’da toplumsal cinsiyet çalışmaları yürüten örgütler il merkezinde yoğunlaşırken ilçelerde faal örgüt sayısı sınırlı olduğundan hareketle 11 örgüt ile görüşme yapıldı:

Diyarbakır Barosu Kadın Hakları Merkezi, Eğitim ve Bilim Emekçileri Sendikası (Eğitim-Sen) Diyarbakır Kadın Meclisi, Kamu Emekçileri Sendikaları Konfederasyonu (KESK) Diyarbakır Kadın Meclisi, Diyarbakır Ticaret ve Sanayi Odası (DTSO) Kadın Meclisi, Dayanışmanın Kadın Hali Derneği (DAKAH-DER), Rosa Kadın Derneği, Kadın ve Demokrasi Vakfı (KADEM) Diyarbakır Temsilciliği, İnsan Hakları Derneği (İHD) Diyarbakır Şubesi Kadın Komisyonu, KAMER Vakfı, Diyarbakır Bağlar Kadın Pazarcılar Yardımlaşma ve Dayanışma Derneği ve Diyarbakır İş Kadınları Derneği’dir (DİKAD).

Türkiye Genelinde Kadın Örgütleri Arasında Dayanışması Güçlenirken Diyarbakır’da Dayanışma Zayıfladı

Raporda ulaşılan bulgular şu şekilde özetlenebilir:

• Pandeminin yarattığı şokun atlatılıp sürecin anlamlandırılmasıyla toplumsal cinsiyet çalışmaları yürüten örgütler, faaliyetlerini pandemi koşullarına göre dönüştürmeye çalışarak çalışmalarına devam ediyor.
• Diyarbakır’da yaşayan kadınların ekonomik ve psikolojik desteğe ihtiyaç duyduğu görülüyor.
• Görüşülen örgütlerden sadece biri saha çalışması/ihtiyaç analizi yapabildiği için çalışmaların artması ve derinleştirilmesiyle Diyarbakır’da yaşayan kadınların pandemiden nasıl etkilendiğine dair somut ve detaylı verilere ulaşılması aciliyetini koruyor.
• Türkiye genelinde toplumsal cinsiyet çalışmaları yürüten örgütler arasındaki dayanışmanın güçlenmesine rağmen Diyarbakır’daki örgütler arasındaki dayanışmanın bu süreçte zayıflaması devam eden pandemi koşullarında bir dayanışma ağının kurulmasını gerekli kılıyor.
• Diyarbakır’da toplumsal cinsiyet çalışmaları yürüten örgütlerin, hem dünya genelinde hem de Türkiye genelinde faaliyet yürüten örgütler gibi maddi kaynaklara erişimi güçleşiyor.
• Kayıtsız çalışan kadınların işsiz kalması, kısa çalışma ödeneğinden faydalanamaması, barınma ihtiyacı olan kadınların barınma merkezlerine erişimlerinin zorlaştırılması ve karar vericilerin sağlık tedbirlerini kırılgan grupların ihtiyaçlarını göz ardı edecek şekilde alması, kadınların ihtiyaçlarının karar vericilerin gündeminde olmadığını gösteriyor.

• Kırılgan grupların pandemi gibi zorlu yaşam olayı ile başa çıkma becerilerinin güçlendirilmesi için karar vericilerin bu doğrultuda planlama yapmaları gerekiyor.
• Toplumsal cinsiyet çalışmaları yürüten örgütlere ayni yardım, gıda desteği ve istihdam odaklı yapılan başvurular ve örgütlerin bu ihtiyaçlara cevap verememesi, bu alanlardaki idari başvuru mercilerinin etkili çalışma yürütmediklerini gösteriyor.
• Kırılgan grupların ihtiyaçlarının öğrenilmesi ve olası dezavantajların giderilmesine yönelik koruyucu ve önleyici müdahalelerde bulunulması gerekiyor.
• Yoksulluk ve maruz bırakılan şiddetle mücadele için ivedilikle adım atılması gerekiyor.

Raporun tümüne buradan ulaşabilirsiniz.